Dat een 8 op je rapport geen garantie is voor succes, is misschien wel bekend, maar daarmee nog niet verklaard. Hoe zit dat? Hoe komt het dat uitstekende schoolprestaties geen enkele waarborg vormen voor een carrière die als een raket de ruimte in schiet?

Ik doe als Havist die pas na zeven jaar (!) de vlag met tas kon hijsen een poging om dit fenomeen uit te leggen.

Daarvoor maak ik altijd graag de vergelijking met een meisje dat aan de rekstok haar kunsten vertoont. Voordat zij een hele draai maakt om haar as, zal zij zich eerst tot heuphoogte moeten hebben opgetrokken. Anders komt er van die draai nooit en te nimmer iets terecht. Zonder spierkracht, geen succes.

Zie je het voor je?

Nou, zo is het ook met de volwassen mens. Voor alles dient eerst het probleemoplossend vermogen op de gewenste hoogte te komen, voor wij met het geleerde ons publiek van dienst kunnen zijn. In die volgorde, anders werkt het niet. Eerst het gedrag, dan pas de functie.

Darwin zei het al.

Grenzen aan carrières worden niet door kennis, maar door probleemoplossend vermogen bepaald. Dus stoppen met opleiden voor hoogtes die nog lang niet zijn gehaald.

Wat denk jij, hoe hoog kan jouw rekstok worden gelegd?

Werk ze, Rolf Baarda